عطـر پیغمبر چنین در کربلا پیچیده است            یا نسیم مــوی اکبر در هــوا پیـچیده است

چرخـش شمشیر او سر میدواند مرگ را            بین دشمن ذوالفـقار مرتضی پیچیده است

بر زمین انگــار ثــارالله را پــاشیــده انـد            بس که در هر گوشه ای بوی خدا پیچیده است

از تنش هر نیزه مقداری تبرک برده است            یا که بر هر نیزه قرآنی جـدا پیچیده است

اسب او از بین دشمن سر درآورد و تنش            در قنوت نیزه ها چون ربّـنا پیچیده است

قد یک صحرا قد او قد کشیده ست و پدر             پیکر صد پاره اش را در عبا پیچیده است

هر که از خیمه رسیده سخت سردرگم شده            بس که ابعاد غــم این ماجرا پیچیده است